با این حال، قدیمی‌ترین کفش چرمی شناخته‌شده جهان که روز چهارشنبه معرفی شد، یکی از معروف‌ترین طراحان کفش جهان را به‌طور تکان‌دهنده‌ای au courant معرفی کرد. بلانیک از طریق ایمیل گفت: “تعجب آور است، این کفش چرم تابستانی چقدر شبیه یک کفش مدرن است!”
این کفش 5500 ساله شبیه موکاسین پر از علف، شاید به عنوان عایق یا یک درخت کفش اولیه، در حفاری اخیر در غار ارمنی به خوبی حفظ شده است – به لطف انبوهی از فضولات گوسفند.
تقریباً به اندازه سایز هفت زن فعلی (ایالات متحده آمریکا)، این کفش احتمالاً برای پای راست صاحبش که می‌توانست مرد یا زن باشد ساخته شده است – اطلاعات کافی در مورد پای ارمنی آن دوره وجود ندارد که بگوییم. مطمئنا.
این کفش از یک تکه پوست گاو ساخته شده است – تکنیکی که قیمت های عالی را برای کفش چرم زنانه رسمی مدرن تحت عنوان “برش کامل” ترسیم می کند – این کفش در امتداد درزهای جلو و پشت، با طناب چرمی بسته شده است.
ران پینهاسی، یکی از مدیران حفاری، از دانشگاه کالج کورک در ایرلند، توضیح داد: پوست به دو لایه بریده شده و دباغی شده بود، که احتمالاً یک فناوری کاملاً جدید بود.
Yvette Worrall، یک کفش‌ساز برای شرکت کفش‌های دست‌ساز Conker در بریتانیا، اضافه کرد: «من تصور می‌کنم چرم ابتدا خیس شده و سپس بریده شده و در اطراف پا نصب شده و از پا به عنوان آخرین [قالب] برای دوخت آن استفاده می‌شود. آنجا و بعد.”
نتیجه نهایی به طرز شگفت انگیزی برای چیزی بسیار باستانی آشنا به نظر می رسد – و نه فقط برای بلانیک.
الیزابت سملهک، متصدی موزه کفش باتا در تورنتو، کانادا، گفت: “این کفش چرم بوت بلافاصله به نظر من بسیار شبیه به کفش سنتی بالکان معروف به opanke است که هنوز هم به عنوان بخشی از لباس محلی در جشنواره ها استفاده می شود.” .
“من فکر کردم، وای، خیلی تغییر نکرده است.”
قدیمی ترین کفش چرمی حفظ خیره کننده را نشان می دهد
رادیوکربن مربوط به حدود 3500 سال قبل از میلاد مسیح، در عصر مس ارمنستان، کفش ماقبل تاریخ در ناحیه پاشنه و پنجه فشرده شده است، احتمالاً به دلیل کیلومترها راه رفتن. اما کفش چرم اسپرت مردانه به هیچ وجه فرسوده نیست.
کفش‌های این سن بسیار نادر هستند، زیرا چرم و مواد گیاهی معمولاً خیلی سریع تجزیه می‌شوند.
اما در این مورد، محتویات یک گودال در غار، به نام Areni-1، توسط چندین لایه از فضولات گوسفندی که پس از رفتن ساکنان عصر مس آن در غار انباشته شده بود، بسته شده بود.
پینهاسی، نویسنده اصلی این مطالعه جدید که توسط مجله PLoS ONE چهارشنبه منتشر شده است، می گوید: «محیط غار آن را خنک و خشک نگه می داشت، در حالی که فضولات اکتشافات را به داخل آن چسباند.
- منابع:
- تبلیغات:
